Miniaturka I

"Pierwsza moja miniaturka,więc nie bijcie,jeśli się nie spodoba"

 Znów ten sam pokój.Ten sam wystrój,zapach i mrok.To samo łóżko i ta sama para kochanków. Cisze przerywały ich jęki i przyśpieszone oddechy.W powietrzu czuć było zapach potu,namiętności i pożądania.
-Taak,nie przestawaj-jęczała,prosząc swego partnera by ten wreszcie skończył swe katusze i dał jej spełnienie.Głośne krzyki rozkoszy i już.
Rytuał skończony.
Dzień w dzień to samo,zero uczuć,czysty ostry seks.Musiała z tym skończyć,to zaszło za daleko.Zrobiła to co musiała.
Uciekła.
Uciekła od niego.Jego ust,oczu,głosu i kuszącego ciała.Chciała zapomnieć i żyć dalej.
Nie odzywał się,ani razu.To ułatwiło jej sprawę.
Wyjechała z kraju,po mimo próśb jej przyjaciółki,zrobiła to.Miała być wolna od niego,już na zawsze.
Ale jak zwykle życie dało jej porządnego kopa w tyłek.Czuła się coraz gorzej,mdłości i omdlenia nie ustawały.Poszła do lekarza,to co usłyszała,po raz kolejny wywróciło jej życie do góry nogami.
Ciąża.
Jest w ciąży.Z nim.Z jej przekleństwem.
Minęły lata,jej życie wreszcie się ułożyło.Przez ten cały czas mieszkała w Austrii z dala od niego.Była matką,dwójki cudownych dzieci,tak podobnych do niego.Skończyły właśnie 11 lat,więc czas na powrót,by mogły poczuć tą samą magie co ona.W jej drugim domu.W Hogwarcie.
-Mamo,musimy już jechać-usłyszała głos Blair.Jej córeczki.-Ian czeka na nas w aucie.
-Już skarbie,idę-powiedziała 29letnia Ginevra Molly Weasley  do swej  i jego córki.Do córki Blaise'a Zabiniego.